บทที่ 27 แจ้งเตือนอาการวิกฤต

“งั้นเหรอ?”

ชาลส์มองเธอจากบนลงล่าง น้ำเสียงเย็นชาไร้ซึ่งอารมณ์ใดๆ “อย่าลืมสิว่าชีวิตของคุณตาของเธอ ยังรอให้เธอไปช่วยอยู่นะ?”

“เรื่องของคุณตาฉันจะหาทางเอง ตอนนี้คุณควรจะห่วงตัวเองให้มากกว่านี้นะ?”

พิมพ์รวีปัดมือเขาออก แล้วฉวยโอกาสตอนที่เขาเผลอหนีออกมาจากตัวเขา

ชาลส์ยื่นมือออกไปจะดึงตัวเธอกลับมา แต่ร่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ